Karty StoryBits w akcji!

Kilka lat temu regularnie wycinałam zdjęcia z różnych czasopism i gazet. Skrupulatnie zbierałam je w teczce, żeby potem wykorzystać na zajęciach, co całkiem dobrze się sprawdzało. To rozwiązanie w całej swojej genialności miało niestety kilka minusów. Zdjęcia były różnych rozmiarów, przez co nie były zbyt wygodne w użyciu. Ich jakość, szczególnie po wielokrotnym zastosowaniu, pozostawiała wiele do życzenia. Poza tym papier niekiedy był tak cienki, że prześwitywały przez niego zdjęcia i litery wydrukowana na drugiej stronie, co nie wyglądało zbyt estetycznie.

W związku z tym bardzo ucieszyłam się, kiedy skrolując fejsbuka zauważyłam zapowiedź wydania kart StoryBits. Miałam już przyjemność je przetestować i muszę przyznać, że spełniają moje oczekiwania w stu procentach. Sprawdzają się lepiej niż spreparowane samodzielnie zdjęcia z gazet, gdyż są oparte na ośmiu bohaterach, którzy powtarzają się na kartach – dzięki temu możemy karty łączyć i tworzyć wielowątkowe historie. Jakością biją o głowę moje wycinanki, bo są wykonane ze sztywnego papieru i starannie wydrukowane. Zawsze zwracam uwagę na estetykę, więc ten dobrze dopracowany aspekt wizualny jest dla mnie niezaprzeczalnym atutem.

Jak już pisałam, miałam już okazję przetestować karty w praktyce i poniżej opiszę, jakie sposoby ich wykorzystania zdały egzamin u mnie na zajęciach.

ROZGRZEWKI JĘZYKOWE

1. Describe as many objects as you can

To ćwiczenie zastosowałam jako rozgrzewkę w grupie średnio zaawansowanej. Uczniowie w parach wylosowali jedną kartę i mieli nazwać jak najwięcej przedmiotów. Na kartach StoryBits znajduje się wiele szczegółów, więc było to nie lada wyzwanie 🙂

2. True or false?

To pomysł na szybką, energetyzującą rozgrzewkę. Rozdajemy karty tak, żeby każdy miał po równo. Zależnie od liczebności grup na każdego ucznia wypadnie inna liczba kart. Wtedy pierwsze osoba pokazuje swojemu sąsiadowi kartę i mówi zdanie, które może być prawdziwe lub fałszywe – słuchacz sam o tym decyduje. Wtedy sąsiad ma 10 sekund, żeby stwierdzić true lub false, a osoba, która wymyśliła zdanie musi zweryfikować poprawność odpowiedzi. Bardzo polecam to ćwiczenie na rozruszanie niemrawych grup na przykład w poniedziałek rano 😉

3. What about you?

To ćwiczenia nadaje się na ice-breaker po wakacyjnej przerwie lub kiedy rozpoczynamy zajęcia z nową grupą, jak również jako alternatywa do oklepanego How was your weekend?. Rozkładamy wszystkie karty na stole i każdy wybiera po jednej. Powinna ona przedstawiać sytuację, z którą słuchacz się utożsamia. Wtedy uczeń wyjaśnia związek między kartą, a jego życiem. Najlepiej zademonstrować do ćwiczenie najpierw na własnym przekładzie, żeby kursanci wiedzieli, jak się na nie zabrać. Ja swoich uczniów poprosiłam o nie tylko znalezienie analogii, ale również wskazanie różnic.

4. Is this your photo?

Konstrukcja there is/are to jedna z tych bardziej podchwytliwych do użycia, bo mimo świadomości reguły, uczniom często there gdzieś umyka. Skuteczny sposób na przećwiczenie tego w praktyce krok po kroku wygląda tak: najpierw rozkładamy kilka zdjęć na stole. Jedna osoba z grupy wybiera zdjęcie, ale nie mówi o swoim wyborze głośno. Wtedy pozostali uczniowie zadają pytania Is there…? oraz Are there…? tak długo, aż zidentyfikują wybrane zdjęcie. Osoba, która wybrała zdjęcie, może odpowiadać tylko Yes, there is lub No, there isn’t.

PRZYGOTOWANIE DO EGZAMINU

5. In the picture I can see…

Właściwie na każdym egzaminie w którymś zadaniu pojawiają się zdjęcia. Warto przygotować uczniów do tego typu ćwiczeń nie tylko bazując na gotowych zestawach, ale również prosząc ich o stworzenie swoich. W ten sposób kursanci zapoznają się z formą egzaminu, a my obserwując efekty ich pracy mamy możliwość zweryfikować, czy wszystko dobrze rozumieją, i ewentualnie coś skorygować lub wyjaśnić. Maturzystów możemy poprosić o przygotowanie trzech pytań do obrazka. Osoby przygotowujące się do egzaminu TOEIC mogą tworzyć cztery zdania, z których tylko jedno jest prawdziwe – tak, jak odbywa się to w pierwszym ćwiczeniu na słuchanie. Możliwości jest dużo, zależnie od rodzaju egzaminu.

GRAMATYKA

6. The ultimate grammar recap

Jedna z moich zaawansowanych grup była znudzona przerabianiem gramatyki temat po temacie i poprosili mnie to powtórkę i podsumowanie wszystkiego. Żeby uniknąć żmudnego automatycznego uzupełniania luk, pomyślałam, że karty StoryBits będą pasować idealnie. Najpierw na tablicy w formie mind mapy wypisaliśmy struktury, które chcieliśmy powtórzyć, a potem słuchacze mieli za zadanie dobrać kartę do poszczególnych tematów i ułożyć zdanie. Było to dla nich zadanie bardzo wymagająca, ale jednocześnie superskuteczne!

Z pozostałymi grupami przećwiczyłam inne struktury, które akurat mieliśmy na tapecie i wniosek jest taki, że karty są tak uniwersalne, że nadają się właściwie do każdego zagadnienia. Niekiedy trzeba dokonać selekcji lub przygotować jakieś pre-activity, ale niezaprzeczalnie są bardzo dobrą bazą i stanowią ciekawą alternatywę jako komunikacyjne ćwiczenia gramatyczne.

SŁOWNICTWO

7. How do they feel?

Co nasz czeka na zajęciach z maturzystami we wrześniu? Oczywiście dział Człowiek! Karty świetnie sprawdzają się przy umawianiu przymiotników opisujących uczucia – właściwie na każdej z nich są ukazane jakieś emocje. Strategia jest prosta: rozdajemy karty, uczniowie się głowią, a my służymy pomocą w razie potrzeby. Minimalnie przygotowanie, dużo skuteczność, czyli to, co efektywni nauczyciele lubią najbardziej 🙂

Oprócz uczuć, mamy tu również wygląd, hobby, charakter – możemy przećwiczyć wszystkie te zagadnienia zależnie od potrzeb.

FUNKCJE JĘZYKOWE

8. Making suggestions – free time activities

Bardzo często mam dylemat, jak ćwiczyć tak zwane social phrases na lekcji. W podręcznikach są one bardzo ładnie pokazane w tabelce, potem mamy kilka ćwiczeń typu uzupełnij luki lub ułóż w odpowiedniej kolejności. To niewiele. Zdarzy się jakaś propozycja ćwiczenie na zasadzie pairwork, ale są wtedy nienaturalne dyskusje. Żeby uczniów bardziej zaangażować, możemy użyć kart StoryBits! Jest tam całkiem sporo sytuacji przedstawiających sposoby spędzania wolnego czasu, co może stanowić świetną podstawę do sugerowania i negocjowania.

PISANIE

9. Creative writing

Czas na dość ambitne ćwiczenie dla tych raczej bardziej kreatywnych uczniów. Ich zadaniem jest ułożenia dialogów między osobami przedstawionymi na karcie. Żeby nie była to sztuka dla sztuki, sądzę, że warto poprosić uczniów o wplecenie w te rozmowy struktur lub słownictwa omawianego na wcześniejszych lekcjach w celu powtórzenia.

Jako że sytuacje w kartach StoryBits opierają się na ośmiu tych samych bohaterach, możemy pójść level wyżej i poprosić uczniów o napisanie jednej wspólnej historii w formie scenariusza do serialu. Może to być ciekawe urozmaicenie w trakcie przerabianie tematu o filmach na lekcji. Myślę, że takie ćwiczenie spotka się z aprobatą wielu uczniów ze względu na bardzo dużą popularność seriali w ostatnim czasie.

MÓWIENIE

10.Social issues – agreeing and disagreeing

Ta propozycja to coś dla wyższych poziomów. Przed lekcja musimy wyselekcjonować karty tak, żeby wybrać te prezentujące jakieś istotne social issues. Na lekcji uczniowie pracują w parach i każda para przygotowuję serię zdań do dyskusji. Następnie przekazuje kartę oraz zdania innej parze, które to musi się to tych kwestii ustosunkować. Jest to sposób na przećwiczenie fraz na zgadzanie się lub niezgadzanie w rozmówcą i ma ten plus, że uczniowie sami opracowują zagadnienia, co całej debacie nadaje bardziej osobistego wymiaru.

Podsumowując – karty StoryBits pojawiły się u mnie właściwie na każdej lekcji w poprzednim tygodniu. W różnych odsłonach, bo w każdym przypadku cel lekcji był inny. O czym to świadczy? Mianowicie o tym, że karty są niesamowicie uniwersalne! Przy odrobinie własnej inwencji można dostosować je do niemal każdego zagadnienia. We wpisie zawarłam dziesięć pomysłów, ale myślę, że gdyby przygotowane listy nawet dziesięć razy dłuższej byłoby jak najbardziej wykonalne! 🙂

Po więcej informacji chodźcie tu: strona StoryBits oraz tu: witryna Teacher’s Corner 🙂

Kasia